آموزش قابهای هنری ساده و زیبا با پارچه می‌توان با استفاده از یک بوم سفید و چندین تک پارچه یک راه حل بسیار ارزان قیمت برای تزئین دیوارهای لخت یافت که بسیار ساده هم می‌باشد و تنها به یک بعد از ظهر نیاز دارید که این کارهای هنری ساده را انجام دهید تا به دیوارهایتان رنگ و شخصیت بدهید. مواد لازم : ·بوم سفید ·قیچی ·نوار چسب ·منگنه تفنگی ·پارچه‌های رنگی با طرحهای زیبا طرز ساخت : ۱٫ از یک مغازه وسایل هنری یک بوم سفید تهیه کنید، ما در این کار از بوم ۱۸×۲۴ اینچی استفاده کرده ایم، اما شما با توجه به اندازه دیوار موردنظرتان سایز قابها را انتخاب کنید. ۲٫ پارچه‌هایی را انتخاب کنید که از لحاظ رنگی با دکوراسیون منزلتان هماهنگ باشد. مقدار پارچه که نیاز دارید مربوط است به سایز بومتان. شما باید کمی‌بزرگتر در نظر بگیرید مثلاً از هر طرف ۵ سانتی‌متر بیشتر. ۳٫ پارچه‌ها را روی زمین صاف و تمیز و مسطح بخوابانید و بوم را روی آن قرار دهید. ابتدا برای اینکه بدانید بوم را در کجای پارچه قرار دهید که زیباتر باشد چنیدن دفعه امتحان کنیدِ، سپس وقتی که جای دلخواهتان را یافتید بوم را روی آن قرار دهید. ۴٫ پارچه را از هر طرف در پشت بوم آورده و توسط چسب محکم کنید. ۵٫ توسط منگنه تفنگی پارچه را روی چوب بوم زده و در جای خود محکم کنید و سپس چسبها را بکنید. ۶٫ می‌توانید یک گیره در پشت بوم برای آویزان کردن بزنید یا همان طور به صورت ساده روی میخ سوار کنید. در اندازه‌گیری فاصله میخها دقت کنید که بین هر قاب فاصله‌ها یکسان باشد. بیشتر بخوانید
“مرس‌بافی” هنری از دوران پیشدادیان پارچه مرس در واقع با همان دستگاه موج بافی بافته میشود «مرس‌بافی» یکی از هنرهای سنتی دیرین مردم استان کرمانشاه است که اخیرا نیز به ثبت ملی رسید. مرس نوعی پارچه مخصوص است که در مناطق کردنشین تولید میشود، به‌گونه ای که بافت این پارچه برای تهیه پوشاک محلی (مردان و زنان) از گذشته‌های بسیار دور در این مناطق رایج بوده است. اصلی‌ترین مناطق بافت مرس در استان کرمانشاه مربوط به شهرستان‌های جوانرود و پاوه است که مراکز عمده آن در این دو شهرستان شامل نودشه و روستاهای هجیج، داریان و روستای خانقاه می‌باشد. اگرچه در گذشته در روستاهای کی‌مینه، درزاور و هانی‌گرمله نیز این نوع بافت تولید می شده است. در واقع بهترین نوع مرس متعلق به روستاهای هورامان است. سابقه این هنر بسیار قدیمی و به دوره پیشدادیان می‌رسد و به گفته استادکارانی که در حال حاضر نیز به کار تولید این پارچه مشغول هستند، این هنر سابقه‌ای چندهزار ساله دارد. پارچه مرس در واقع با همان دستگاه موج بافی بافته میشود، با این تفاوت که در هنگام چله‌کشی به اصطلاح خود مرس بافان ۷۵ گره می‌بندند و تکه‌های ۱۵ سانتی‌متری با عرض ۶۵ سانتی‌متر و نهایت طول ۳۲ متر بافته میشود و کار بافت آن ۲۴ ساعت به طول می‌انجامد. مواد اولیه موردنیاز آن پشم بز «مرسی» است که در واقع کرک‌های نازک زیر بغل و گردن بز می‌باشد و بیشتر از مناطق مهاباد، بانه، سنقر و زاخو عراق تامین میشود. در این هنر، پشم‌های موردنیاز رنگ آمیزی نمی شود، بلکه با ترکیب دو یا چند نوع پشم خودرنگ با همدیگر و حلاجی کردن آن بدست می آید. بطور مثال برای بدست آوردن انواع قهوه ای از نوک مدادی (خاکستری) مشکی و کرم استفاده می شود. در هنر مرس بافی، نقوشی روی پارچه بافته نمی‌شود و پارچه بدون نقش است و به صورت تکه‌های ۱۵ سانتی متری دوخته به هم متصل می گردد. به این ترتیب می‌توان با استفاده از این رنگهای طبیعی انواع رنگ‌ها را به دست آورد و به یک بافته تماماً سنتی و اصیل رسید. از جمله تولیداتی که در قدیم در این نواحی تولید می شده و اکنون منسوخ و بدست فراموشی سپرده شده پارچه ای است بنام «حلاوه» که به عنوان لباس خانم‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفته است که در حال حاضر رایج نیست. همچنین از پارچه مرس برای تهیه لباس محلی مردان به نام «چوخ و رانگ» که مختص مردان منطقه هورامان است استفاده می شود. در مراحل بافت این نوع پارچه کلیه مراحل سایر بافت های نساجی شامل(اهرامی بافی، پرده‌بافی، موج‌بافی، جاجیم بافی) با دستگاه های دو ورودی و چهار ورودی بافته میشود که مراحل آن از جدا سازی و حلاجی، دوک کردن و شیوه بافت همانند این تولیدات است، با این تفاوت که این پارچه با موی نازک این نوع بز ساده در عرض کم و بدون هیچ نقش و نگاری بافته میشود. منبع:isna.ir بیشتر بخوانید
روش جدید ضدآب کردن کاغذ و پارچه روش جدید ضدآب کردن کاغذ و پارچه پژوهشگران کشور پوششهای رنگی بر پایه پلیمر را برای ضد آب کردن پارچه، کاغذ و هرگونه مصالح ساختمانی تولید کردند. کمیل حمیدیان- مجری طرح با بیان اینکه در پروژه تحقیقاتی موفق به تولید پلیمرهای ضد آب شدیم، افزود: این پوششها بر پایه پلیمر است که برای ضد آب کردن هرگونه مصالح ساختمانی مانند گچ، سیمان، گچ، آجر، سفال و بتون به کار می‌روند. وی با بیان اینکه این پوششها قادر به ضد آب کردن منسوجات است، اظهار داشت: با استفاده از این پوشش می‌توان کاغذ، پارچه و چوب را ضد آب کرد. حمیدیان با اشاره به اینکه این پوشش در داخل سطح نفوذ می‌کند، توضیح داد: پوشش پلیمری تولید شده در حد یک میکرون در داخل سطح نفوذ می‌کند ضمن آنکه یک لایه نازک نایلونی نیز بر روی سطح بیرونی سطوح می نشیند و کاملا ضد آب می‌شوند. وی ادامه داد: از آنجایی که این پوشش پلیمری است از این رو در برابر اسید و قلیا و همچنین تغییرات محیطی و جوی مقاومت بالایی دارد ضمن آنکه در برابر سایش و خوردگی و رنگ پریدگی مقاوم است. مجری طرح با بیان اینکه این لایه پوششی هیچ تغییری در بافت و رنگ سطوح ایجاد نمی کند، اضافه کرد: پوششهای پلیمری تولید شده دارای طیف رنگی از لایه‌های بی رنگ و شفاف تا سایر طیف‌های رنگی تولید شده است از این رو تغییری در رنگ سطوج ایجاد نمی‌کند. منبع:konjkav.com بیشتر بخوانید
۵ روش برای از بین بردن لکه چربی برای از بین بردن لکه چربی می توان از مقدار زیادی پور تالک استفاده کرد برای از بین بردن لکه چربی می توان از محلول الکل استفاده کرد یا پاک‌کننده‌ای که ماده اصلی آن الکل است. همچنین برای از بین بردن لکه چربی می توانید یک قطره از مایع ظرفشویی از بین برنده چربی را مستقیما روی لکه روغن بریزید. چطور لکه چربی کره و روغن را از بین ببریم؟ چربی روغن و کره جزو لکه‌هایی هستند که دوست دارند روی پارچه باقی بمانند. اما این به معنی پاک نشدن آنها و این که مجبور شوید لباس خود را دور بیندازید، نیست. روغن به بعضی شوینده‌ها از جمله مایع ظرفشویی پاسخ مثبت می‌دهد. روش هایی برای از بین بردن لکه چربی ۱٫ برای از بین بردن لکه چربی می توانید یک قطره از مایع ظرفشویی از بین برنده چربی را مستقیما” روی لکه روغن بریزید و برای اینکه جذب پارچه شود و در تار و پود آن نفوذ کند، از انگشتتان استفاده کنید. پنج دقیقه صبر کنید تا کاملا جذب پارچه شود. برای از بین بردن لکه چربی از روی پارچه‌های ضخیم می‌توانید از برس نرم مثلا مسواک کهنه استفاده کنید. ۲٫ در صورتی که لکه به این ترتیب کاملا برطرف نشود، می توانید برای از بین بردن لکه چربی از محلول الکل استفاده کنید یا پاک‌کننده‌ای که ماده اصلی آن الکل است. حتی می‌توان برای از بین بردن لکه چربی از مواد ضدعفونی‌کننده دست (که بیشتر آن الکل است) یا خود الکل سفید استفاده کنید و آن را روی پارچه بمالید. ۳٫ برای از بین بردن لکه چربی همچنین می توان مقدار زیادی پور تالک (همان پودری که در پوشک و پودر بچه ها و برخی مواد آرایشی دیگر استفاده می شود) و یا پودر ذرت را روی لکه روغن بریزید. برای از بین لکه چربی بهتر است این پودر یک شب روی پارچه بماند، روز بعد بوسیله یک دستمال خشک پودر را از روی پارچه پاک کنید. این پودر مقداری از روغن را به خود جذب می کند. ۴٫ در صورت عدم موفقیت، می توان برای از بین بردن لکه چربی از صابون چوب استفاده کرد. صابون چوب که برای تمیز کردن کابینت‌های آشپزخانه استفاده میشود، ماده موثری برای از بین بردن چربی و رفع آن از همه چیز از جمله پارچه است. برای از بین بردت لکه چربی ابتدا صابون چوب را روی قسمتی از پارچه امتحان کنید. لکه را ۱۰ دقیقه داخل ماده تمیزکننده چوب فرو برید. سپس آن را طبق معمول بشویید. ۵٫ قبل از اینکه لباس را در خشک کن بیندازید یا روی طناب آویزان کنید، آن را به دقت نگاه کنید تا مطمئن شوید که لکه چربی از بین رفته است. اگر لکه هنوز ه از بین نرفته بود چند قطره مایع رختشویی قوی روی آن بریزید، دوباره با انگشتتان روی لکه را بمالید تا مایع رختشویی در پارچه لباس نفوذ کند. بعد دوباره اسپری قبل از شستشوی لباس را بر روی آن اسپری کنید و مطابق معمول آن را بشویید. برای از بین بردن لکه چربی و رفع کامل آن ممکن است مجبور شوید چند روش را امتحان کنید. گردآوری: بخش خانه داری بیتوته منابع: alamto.com tlc.howstuffworks.com بیشتر بخوانید
نکاتی ریز برای خیاطان خانگى هنر خیاطى از جمله هنرهاى کاربردى است که پرداختن به آن توسط خانم هاى خانه، به خصوص به صورت حرفه اى، تاثیر بسزایى در بهبود وضعیت اقتصادى خانواده مى گذارد. لذا ما نیز قصد داریم با ارائه ریزنکته هایى پیرامون آن، شما هنرمندان خانه را یارى دهیم: – با توجه به اینکه کار خیاطى نیازمند لوازم و خرده ریزهاى بسیارى است، در صورتى که براى هر یک از آنها مکانى جداگانه و مخصوص در نظر گرفته شده و در نهایت همه آنها در جعبه اى بزرگتر قرار گیرند، هم دسترسى به لوازم به راحتى و با سرعت بیشتر صورت مى پذیرد و هم دیگر احتمال افتادن خرده ریزها بر روى زمین و ایجاد خطرهاى ناشى از آنها وجود نخواهد داشت. به عنوان مثال براى خرده ریزهایى مانند انواع سوزن ها، دکمه ها، پولک و ملیله و غیره قوطى هاى فیلم خام عکاسى و قرص هاى جوشان مناسب ترین هستند. اگر براى قرار دادن سوزن هاى خیاطى هیچ یک از قوطى هاى فوق را در دسترس نداشتید، مقوایى به شکل مربع بریده و هر یک از سوزن ها را در قسمت میانى مقوا به صورت کوک وارد کنید. سپس اضلاع مقوا را از چهار طرف بر روى سوزن ها تا کرده و در جعبه لوازم خیاطى قرار دهید. – در هر جعبه خیاطى وجود یک عدد آهن رباى بزرگ ضرورى است. – اگر قیچى خیاطى شما در اثر مرور زمان و یا استفاده هاى ناصحیح کند شده و یا لبه هاى ناصاف پیدا کرده است، یک ورق سمباده آهن خریدارى کرده به آرامى به لبه آن بمالید و یا آن که سمباده را چندین بار قیچى کنید. – از سمباده براى تیز کردن سوزن چرخ خیاطى نیز مى توانید استفاده کنید به این ترتیب که سمباده اى نازک تر تهیه کرده و روى آن را با چرخ خیاطى بدوزید. تماس مکرر سوزن با سمباده آن را تیز مى کند. • چند نکته براى استحکام اتصال دکمه ها بر روى لباس ۱- با لاک ناخن بى رنگ سطح روى دوخت دکمه را به آرامى پوشش دهید. ۲- براى دوام بیشتر دوخت دکمه هاى پرمصرف به خصوص دکمه لباس هاى بچه هاى کوچک، از نخ دندان نیز استفاده کنید. ۳- در اغلب پالتوها و کت ها شاهد دکمه کوچکى در پشت دکمه بزرگ و اصلى لباس هستید. این کار سبب محکم شدن اتصال دکمه هاى اصلى مى شود. چند نکته براى مادربزرگ ها: اغلب مادربزرگ ها به هنگام نخ کردن سوزن هاى خیاطى با مشکل مواجه هستند در حالى که با به کارگیرى یکى از راهکارهاى زیر مى توانند این کار را با راحتى بیشتر انجام دهند: ۱- از آنجا که پس از بریدن نخ سر آن ریش ریش شده و همین مسئله مانع ورودش به داخل سوزن مى شود، ابتدا انگشت دستتان را به کمى اسپرى مو و یا کرم دست آغشته کرده و به نوک نخ بمالید. به این ترتیب نخ، فرم محکم ترى به خود گرفته و راحت تر به درون سوراخ وارد مى شود. ۲- بسیارى از مشکلات نخ کردن سوزن، به جهت مشکل دید سوراخ آن است. بهترین راهکار براى حل این مسئله این است که تکه کاغذ سفیدى را برداشته سوزن را تا لبه سوراخ در آن فرو کنید. به این طریق محدوده سوراخ مشخص شده و نخ کردن آن به راحتى انجام پذیر است. در صورت استفاده از نخ سفید براى دوخت و دوز، کاغذى سیاه و یا رنگى را براى این منظور انتخاب کنید. – براى خودتان پیش بندى با چند جیب بزرگ و کوچک بدوزید تا هنگام انجام کارهاى خیاطى، همواره لوازم و خرده ریزهاى پرمصرف در دسترس شما قرار داشته باشند. – پیش از تبدیل لباس هاى کهنه به دستمال هاى گردگیرى و یا انتقال آن به سطل زباله، دکمه ها و زیپ آن را جدا کرده و براى استفاده در دوخت لباس هاى دیگر نگهدارى کنید منبع : iran4me بیشتر بخوانید
پریوار دوزی ( پلیوار ) این نوع دوخت پلیوار نیز نامیده می شود که نوعی گلدوزی بر روی پارچه می باشد. مواد اولیه و ابزار کار همانند سایر رشته های سوزندوزی، نخ، پارچه و سوزن است. دوخت مستقیماً بر روی جامه دوخته میشود و مانند سوزندوزی بلوچ به پارچه ای با تار و پود منظم و عمود بر هم نیازی نیست. زمینه کار پارچه است که تنها قسمتهایی از کل زمینه با دوخت پر میشود این هنر در میان اهالی بومی رایج است و در روستاهای شهرستان سراوان و ایرانشهر بکار می رود پریوار، بیشتر بر روی حاشیه روسری و اشارپ زنان بلوچ بکار می رود و در بعضی مناطق مانند ایرندگان بر روی لباس در قسمت پیش سینه، سر شلوار و دور آستین دوخته می شود همچنین در روستاهای چانوف، شکیم و … با استفاده از نخ ابریشم بر روی کلاه، عرق چین، سرمه دان، بازو بند، جلد دعا و … گلدوزی می کنند. منبع:cloob.com بیشتر بخوانید
پته دوزی یکی از صنایع دستی کرمان پته دوزی نوعی از رودوزیهای کرمان است. پارچه زمینه پته پارچه‌ای ضخیم و پشمی است که عریض نامیده میشود. هنرمندان پته دوز که اکثراً نیز از زنان و دختران خانه دار هستند باکمک سوزن نقوشی ذهنی را که ملهم از پندارها و بینشهای شخصی شان است، به وسیلهٔ بخیه‌های نخی رنگین بر زمینه ی‌پارچهٔ پشمی ضخیمی(عریض) مینشانند. پته دوزی یکی از زیباترین و قدیمی ترین سوزن دوزیهای سنتی ایران است که در تاریخ گذشته فرهنگی کرمان ریشه عمیقی دارد . پارچه پته دوزی دارای ظرافت و زیبائی خاصی است که از سوزن دوزیهای ظریف پوشیده شده است و تنها در کنار طرحهای دوخته شده فضای بسیار کمی از زمینه به صورت ساده باقمی ماند و گاهی هم تمام زمینه سوزن دوزی دشه و گوئی زمنیه ای در کار نیست. به طور متوسط برای دوخت هر متر پته به حدود ۴۰۰۳۳۷۵ گرم نخ احتیاج دارد. دوخت خطهای کشیده شده در شال را تماماً خط دوزی می کنند که همان ساقه دوزی است برای پارچه های قرمز خط دوزی مشکی است پارچه سفید خط دوزی زرد است. پارچه مشکی و سبز خطهای آن به رنگ زرد دوخته می شود. بعد از اینکه خط دوزی تمام شد خطوط اصلی نقش که ساقه دوزی شد داخل آن با شیوه خاصی از سوزن دوزی پر می شود که اصطلاحاً پتک چهارگوش می گویند این دوخت معمولاً بین خطوط موازی حاشیه باریکی وجود دارد که از دوخت تیک چهارگوش پر می شود. نکته: هر چه تیکها ریزتر و به هم نزدیک تر باشند در اصطلاح مثل منجوق باشند ارزش پته بیشت راست. در شال سفید از تیک چهارگوش به رنگ آبی، مشکی، سبز، زرد، قرمز، در شال قرمز از تیک به رنگ زرد سبز یا آبی استفاده می شود و در شال سبز از تیک سفید یا زرد استفاده می شود و در شال سرمه ای تیک سفید یا سبز پسته ای می دوزند می توان برای اینکه پارچه زمینه پر شود اطراف آن را با نخ قرمز یا مشکی با شلالهایی که روی آن را بایست محکم می کنند پر می شود. بعد از دوخت خط دوز و تیک چهارگوش نوبت به دوخت متن یقه می شود که با تیک دراز دوخته می ود این دوخت به رنگ لاکی است و هم زمینه پر می شود و هم جها شکل با فاصله نزدیک به هم دوخته می شود. برای دوخت روش سنتی تیکها به صورت نامنظم زده می شود یعنی در جهتهای مختلف بالا و پائین. در این مرحله فواصل خالی بین تیکهای دراز را با رنگهای سبز تیره یا سرمه ای بخیه های بلند زده و روی آنها را بست می زنیم به طوریکه متن کاملاً از دوخت پر شضود. بعد از اینکه دوخت پته تمام شد نوبت برگ دوزی آن می شود که معمولاً اطراف یقه ها یا ترنج ها یا اطراف حاشیه ها را که بنا به سلیقه افراد بیشتر از سه إلی چهار نوع برگ استفاده یم کنند که به صورت بخیه های کوتاه و بلند با بخیه های مورب زیگزاگ سروی، شویدی و … می باشد . رنگ برگ در پته سفید مشکی، لاکی، سبز ، آبی. پته قرمز: سفی، زرد، آبی، سبز. پته سبز: سفید، آبی، زرد، مشکی، لاکی. پته سورمه ای: سفی، زرد، آبی، سبز زده می شود. پته را بعد از دوخت با آب سرد و پودر لباسشویی حل شده در آب مدت کوتاهی خیس کرده و بعد کمی چنگ می زنیم چندین بار آب می کشیم تا کاملاً آب زلال شود سپس می گذاریم آب آن برود بعد خشک می کنیم و با اتو بخار آن را اتو می کنیم. نکته: پته خیس شده را نباید هرگز روی بند لباسی پهن کنیم چون باعث کش آوردن آن می شود.برای جلوگیری از آسیب دیدگی پته ها و مصون ماندن آن از حشرات موذی پته ها را باید رد جای خنک نگهداری کرد به طوریکه هوا در آنجا جریان داشته باشد درون چمدان جای مناسبی برای آن نیست پته را باید درون یک پارچه نخی همراه با صابون عطری نگهداری کنید. عمده محصولات پته که به شکل دوخته شده می توان تهیه کرد به شرح زیر می باشد: جلد قرآن- جانماز- انواع تابلوهای تزئینی- رومیزی (کوچک و میز ناهارخوری و عسلی)- روتختی- متکا- روپشتی- کوسن- پرده- زیرلیوانی- زیر بشقابی- جای دستمال کاغذی و… . منبع:seeiran.ir بیشتر بخوانید
هنر پوستین دوزی پوستین یکی از قدیمی‌ترین اشکال لباس است که تمام یا قسمت عمده‌ای از آن مستقیما از پوست حیوانات پشم دار ساخته شده باشد. پوستین دوزی یکی از هنرهایی است که قدمت آن به زمانی برمی گردد که انسان برای گرم کردن خود به اولین چیزی که فکر کرد همین پوست بود و نشانه استفاده از پوست در نقاشی های روی دیوار نگاره های قدیمی یافت می شود. طبقات مختلف جامعه با توجه به رتبه و درجه بندی اجتماعی خود از پوست استفاده می کردند. افراد متمول پوست حیوانات با ارزش تر مانند ببر و پلنگ را بر روی دوش خود می انداختند. صنعت پوستین دوزی از گذشته نسل به نسل از نیاکان ما به مردان و زنان امروزی رسیده است و امروزه خراسان رضوی ( منطقه شاندیز ) یکی از اصلی ترین مراکز تولید این هنر هست. در ایران از پوست گوسفند (شامل حداقل بیست نوع مختلف) و سایر حیوانات حلال گوشت برای دوختن پوستین استفاده میشود. ولی سایر حیواناتی که پوست آنان به منظور تولید خز بکار می‌رود شامل مینک، سگ آبی،انواع روباه، خرگوش، سمور، راسو، قاقم، گربه و سگ هستند. بدیهی است که ارزش پوستین دوخته شده از پوست جانوران گوناگون تفاوت چشمگیری دارد. مراحل کار مراحل کار به این شیوه است که پوست را پس از جداسازی صحیح از حیوانات ، به مدت ۲ شبانه روز در آب خیسانده می شود . بعد از این مرحله آنرا کاملا شستشو می دهند تا چربی های اضافه بر روی پوست کاملا از بین برود بعد با استفاده از آرد جو و نمک پشت پوست را می پوشانند و آنرا جمع می کنند و می گذارند تا مدتی به همان حالت بماند. بعد پوست را با با استفاده از یک وسیله که در زمانهای گذشته سنگ بوده است و امروزه سمباده مخصوصی داردسمباده می زنند تا کاملا پوست صاف و یک دست و شود. بعد از این مرحله نوبت به رنگ زدن پوست می رسد. رنگ ها اکثرا در تنالیته قهوه ای هستند. رنگ های دیگری مانند بنفش، مشکی، سورمه ای هم بر روی آن می زنند. در این مرحله پوست برای برش زدن آماده است. الگو هایی را که از قبل آماده شده است را بر روی پوست می گذارند و قیچی می کنند و در نهایت محصولاتی تولید می شود مانند: پالتو، کفش های رو فرشی، کیف ، جلیقه ، کلاه و شال گردن که در کارگاه های خیاطی یا با چرخ آنها را می دوزند و یا دست دوز هستند. و مسلما کالاهایی که دست دوز هستند هم ارزش بیشتری دارند و هم کیفیت بالاتری دارند.برای تزئین پوستین نیز از هنر سوزن دوزی و با رنگ آمیزی استفاده می کنند. هم اکنون هم در بعضی از روستاهای استان عده معدودی از روستاییان مبادرت به این امر می کنند. اما به علت گرانی بیش از حد پوست هر روز تعداد این افراد کاسته می شوند. منبع:tebyan-zn.ir بیشتر بخوانید
نحوه ی دوخت روتختی زیبا ومنحصربه فرد نحوه ی دوخت روتختی زیبا و منحصر به فرد : شما با ساده ترین و راحت ترین روش می توانید رو تختی زیبایی داشته باشید ، دوخت رو تختی بسیار ساده است و می توانید چندین مدل با رنگ های متفاوت برای تمام فصول سال تهیه کنید ، هر فصل را با یک رو تختی جدید آغاز کنید . وسایل مورد نیاز جهت دوخت رو تختی : پارچه ی بزرگی از جنس پشم (نمد) وسایل دوخت و دوز مانند سوزن ، نخ ، قیچی نوارهای پارچه ای سه سانتی از جنس نمد (پشمی) در چند رنگ سنجاق قفلی سوزن ته گرد منجوق یا دکمه آموزش دوخت یک رو تختی زیبا : در ابتدا بر روی یک پارچه پشمی (نمدی) اندازه و سایزی را که مد نظر دارید ، ( اندازه ای که مایل هستید رو تختی بر سطح تخت قرار بگیرد ، بلندی یا کوتاهی روتختی به دلخواه می باشد )با گچ خیاطی (صابون ) علامت بزنید . نوارهای پارچه ای رنگی سه سانتی را با سوزن ته گرد به صورت عمودی بر روی پارچه اتصال دهید تا تمام سطح پارچه ی زیری با نوارهای پارچه ای رنگی پوشیده شود . زمانی که مطمئن شدید نوارهای پارچه ای در محل صحیح و نهایی خود بر روی پارچه قرار گرفته اند و قصد تغییر دیگری را ندارید به کمک نخ و سوزن کوک بزنید تا دوخته شود . مرحله ی دوم : درست کردن رو تختی نوارهای پارچه ای با رنگ دیگری را به کمک سنجاق قفلی همانند شکل به صورت افقی بر روی پارچه ی اصلی بچسبانیدفاصله ی بین نوارهای افقی و عمودی باید به اندازه ی یک سانتی متر باشد . چگونه می توان نوارها را مانند شکل در هم قرار داد و نظم ردیف های از بین نرود ؟ هنگامی که به انتهای یک ردیف رسیدید ، برای اینکه ردیف پارچه ای شما حرکت نکند باید از سنجاق قفلی کمک بگیرید و سنجاق را در انتهای نوار پارچه ای قرار دهید و در این هنگام نوار افقی را نیز قرار دهید . یک بار نوار افقی در سطح پارچه و بار دیگر در زیر قرار می گیرد. مرحله ی سوم : درست کردن رو تختتی اگر تمام سطح رو تختی را با نوارهای باریک پوشش داده اید ، حال با احتیاط سنجاق ها را که برای ساکن بودن پارچه وصل کرده بودید ، جدا کنید و کوک زدن را آغاز نماید . به هر چهار نقطه ی چهار گوش هر یک از شکل های رو تختی یک دکمه وصل کنید و آن را بدوزید اما تمام دکمه های یا منجوق هایی که استفاده می کنید باید یک شکل و یک سایز باشند همانند شکل . بیشتر بخوانید
آشنایی با دو نوع دوخت سنتی ● آجیده : بخیه دوزی – سوزن دوزی آجیده دوزی یا لایه دوزی یا پنبه دوزی یکی از رودوزیهای ایرانی است که ریشهٔ عمیقی در هنرهای سنتی ایران دارد و قدیمی ترین مدرکی که پیرامون آن داریم به زمان هخامنشیان مربوط می شود. در دورهٔ اشکانیان وساسانیان نیز این هنر رواج داشته است. حجاریهای این دوره گواه بر این مدعاست. در دوره اسلامی تادورهٔ صفوی این دوخت مانند سایر دوختها از رواج نسبی برخوردار بوده و بصورتهای مختلف کاربردی تولید و مصرق می شده اما دورهٔ صفوی دورهٔ اوج این هنر می باشد. شاردن در سیاحتنامهٔ خود اشاراتی به استفادهٔ ایرانیان از پنبه دوزی برای ضخیمتر ساختن لباسهای زمستانی در ایران عصر صفوی کرده است… آنچه باعث زیبایی لایه دوزیهای ایرانی می شود ، برجستگیهای نقوش است. زیرا در پنبه دوزی دو لایه ، لایه ای از پنبه خیلی نازک ، واتین ویا موارد مشابه دیگر در بین آستر و رویه قرار می گیرد. در دورهٔ صفویه ، زندیه ، افشاریه ، قاجاریه ، هنرمندان آجیده دوز ، برای رویه ، پارچهٔ قلمکار ریزنقش انتخاب و آن را به شکل خاصی بخیه دوزی می نمودند. از این نوع دوخت بیشتر برای تزئین روبالشی ، البسه ، کلاههای درویشی و شب کلاه ، بقچه ، سوزنی ، سجاده ، روانداز ، روتختی ، روکرسی ، شنل و بعضی از وسایل آشپزخانه استفاده به عمل می آید. پارچهٔ مصرفی بیشتر ابریشمی ، نخی ، پنبه ای ، مخملی ، ساتن ، کتان ، تافته ، اطلسی و پارچه های تلفیقی از نوع و جنسهای مختلف می باشد. از نقوش رایج در این هنر می توان به نقوش هندسی ، گل و مرغ ، گل بته ای ، طره ای لچکی ، شمسه ای و اسلیمی اشاره نمود. در گذشته استانهای کرمان و خراسان از مراکز اصلی این نوع رودوزی بوده است. و در حال حاضر در ماهان نوعی کلاه درویشی تولید می گردد که آن را پنبه دوزی نموده و بر روی آن با خطوط موازی ظریف ، نقشهای برجسته ای بوجود می آورند. ● گبردوزی (زرتشتی دوزی): گبردوزی یا زرتشتی دوزی ، همانگونه که از نامش پیداست هنری مرتبط با زرتشتیان ایران می باشد و توسط زرتشتیان ابداع گردیده است. در گذشته رسم بود که زرتشتیان کمی پس از تولد فرزند دختر ، کار دوختن جامهٔ عروسی او را آغاز می کردند. طی چند سال جامهٔ عروس با گلدوزیهای زیبا به پایان می رسید و به یک اثر هنری جالب مبدل می شد که در حال حاضر هنوز نزد زرتشتیان یزد و کرمان رواج دارد. گبردوزی معمولاً با نخ ابریشمی الوان روی پارچه های ریزبافت انجام می شود و نگاره های رایج را بیشتر تصاویر درخت ، طاووس ، گل ، نقوش هندسی و محرمات تشکیل می دهد. نقوشی که با ابریشم الوان دوخته می شود به قدری ظریف است که بخیه های آن را فقط با ذره بین می توان دید. پای شلوارهای گبردوزی شده را با نوارهای نازکی از پارچه های مختلف رنگی می دوزند. نقوش گل روی این نوارها بصورت خیلی ظریف با ابریشم دوخته شده است. در کنار آنها بطورمتناوب تکه های رنگارنگ پارچه ابریشم یا چیت گلدار روشن دوخته شده است. لبهٔ شلوار گبردوزی شده که دارای پهنای زیادی است ، در قسمت زانو جمع شده و مانند بادکنکی به نظر می آید. گبردوزی بیشتر با دوختهای ترکیبی ، ساقه دوزی ، توپردوزی ، دندان موشی و زنجیره دوزی می باشد. منبع : vista.ir بیشتر بخوانید
