مدل های متفاوت دامن اینجاست! دامن، روح زنانه‌ای دارد؛ لباسی که روح لطیف هر خانمی با پوشیدن آن زنده می‌شود. زندگی مدرن و پرشتاب امروزی باعث شده تا خانم‌ها برای راحتی و حرکت بیشتر به شلوار روی بیاورند ولی کسی نمی‌تواند انکار کند که دامن لباس فاخر‌تری برای خانم‌هاست.   دامن‌ها از نظر شکل کلی به سه دسته راستا، کلوش و خمره‌ای تقسیم می‌شوند اما از همین سه مدل کلی با تغییراتی جزیی، انواع دامن‌ها تولید می‌شوند. برای هر خانمی بهتر است که با این خانواده جذاب آشنا شود. چین نشان دامن پلیسه با انبوه چین‌های ریز و یک اندازه به وجود می‌آید. راحتی این مدل دامن مثال‌زدنی است اما پیشنهاد می‌کنیم خانم‌هایی که چاقی موضعی در ناحیه باسن و ران پا دارند، سراغ این مدل دامن نروند چون به دلیل وجود چین، حجیم‌تر به نظر می‌رسند. پرکاربرد دامن فون، از نظر برش یکی از ساده‌ترین مدل‌هاست؛ دامنی که از کمر هر چه به سمت پایین می‌رود با شیب ملایمی گشاد می‌شود. این دامن به دلیل نه تنگ و نه گشاد بودن آن، مدل پرکاربردی است که به درد تمام خانم‌ها با هر اندامی می‌خورد. دامن فون می‌تواند با قد کوتاه، متوسط یا بلند باشد. زیبایی در عدم تعادل بهترین اسم برای این مدل دامن، «نامتوازن» است. دامن‌هایی که پشت و جلو آن ارتفاع متفاوتی دارند. این دامن در گروه مدل‌های فانتزی قرار می‌گیرد که استفاده از آن را برای ‌مهمانی و دورهمی‌های خانم‌ها پیشنهاد می‌کنیم و برای موقعیت‌های رسمی یا پوشیدن زیر پالتو و مانتو سراغ این مدل نروید. دامن‌های دایره‌ای را بیشتر از همه بر تن رقصندگان سماع دیده‌اید که می‌چرخند و با چرخش آنها دامن اوج می‌گیرد. این مدل دامن، یک دایره کامل است که به اندازه کمر فرد در مرکز دایره سوراخی ایجاد شده است. این مدل دامن به دلیل گشادی زیاد کمی دست و پاگیر است و برای خانم‌های چاق پیشنهاد نمی‌شود. دامن پفی، فصل مشترک کودکی تمام دختربچه‌هاست؛ دامنی دو لایه که با چین‌های فراوان حالت پفی پیدا کرده است. این دامن به قدمت دختر بچه‌های دنیا سن دارد و همچنان هم محبوب است. تصویر یک دختر بچه سه ساله را با دامن پفی به یاد بیاورید؛ دل‌تان ضعف می‌رود. دامن ۸ ترک در روزهای نه چندان دور، رونق بسیاری داشت. این دامن با اضافه شدن تکه‌هایی به برش اصلی دامن، از دامنی تنگ به نمونه‌ای آزاد و گشاد تبدیل می‌شود. دست طراحان و دوزندگان در تولید دامن ۸ ترک بسیار باز است چون می‌توانند این تکه‌های اضافی را از بالای کمر، روی باسن یا بالای زانو اضافه و مدلی متفاوت ارائه کنند. این دامن حاصل روی هم چیدن چندلایه پارچه است؛ به همین دلیل به نام دامن طبقه‌ا‌ی شناخته می‌شود. فاصله طبقات و تعداد طبقات به هنر طراح بستگی دارد. این دامن با توجه به نوع طراحی آن می‌تواند جنبه کاربردی یا فانتزی داشته باشد. برای مراسم رسمی مدل تور این دامن انتخاب خوبی به شمار می‌آید. دامن کلوش، برشی بین دامن دایره‌ای و فون دارد؛ از دامن فون گشادتر و از دایره‌ای تنگ‌تر است. به همین دلیل بسیار راحت است. اغلب خانم‌ها برای راحتی سراغ این مدل دامن‌ها می‌روند.  این مدل به تنهایی انتخاب مناسبی برای شرکت در مجالس رسمی نیست و بهتر است بیشتر از دورهمی از آن استفاده نکنید. این مدل یکی از سخت‌ترین دامن‌هاست که فقط برای برنامه‌های رسمی مثل عروسی به شما پیشنهاد می‌کنیم. این مدل دامن به دلیل شباهتی که به لباس کارتون پری دریایی دارد، به همین نام شناخته می‌شود. دامن پری دریایی برشی تنگ دارد که در پایین پا، گشاد می‌شود.   منبع : مجله زندگی ایده آل – bartarinha.ir بیشتر بخوانید

نحوه تیز کردن قیچی های خانگی کمتر زن خانه داری است که به تیز کردن قیچی نیاز نداشته باشد. به طور طبیعی، قیچی ها بعد از مدتی استفاده، کند می شوند. شاید برخی از افراد ترجیح دهند قیچی کهنه را دور بیندازند و یک قیچی نو بخرند در صورتی که به راحتی می توان تیغه های قیچی را در خانه تیز کرد؛ بنابراین قبل از دور انداختن قیچی که تیغه های آن کند شده است، راهکارهای زیر را امتحان کنید. وسایل مورد نیاز: سنگ چاقو تیزکن، فویل آلومینیمی و کاغذ سنباده. قبل از شروع مراحل تیز کردن تیغه های قیچی، شما باید موارد ذکر شده را از بازار تهیه کنید. روش های تیز کردن قیچی ۱ – با سنگ چاقو تیزکن چند بار روی تیغه های قیچی بکشید و در پایان براده های قیچی را از روی آن ها تمیز کنید. توجه داشته باشید که هیچ براده ای روی قیچی نماند، چرا که باعث زنگ زدن آن می شود. ۲ – از شیشه برای تیز کردن قیچی استفاده کنید. علاوه بر این که باید مراقب دست تان باشید، یک لیوان شیشه ای ارزان قیمت و بی استفاده را روی لبه قیچی بکشید. همچنین می توانید از یک بطری شیشه ای استفاده کنید و قیچی را تا زمانی که به اندازه دلخواه تیز شود، دور لبه آن بکشید. ۳ – قیچی های ظریف مانند خیاطی و کاردستی را با بریدن یک یا چند کاغذ آلومینیمی تیز کنید. بهتر است از کاغذ آلومینیمی ضخیم استفاده کنید تا تیزتر شود. ۴ – با چند بار بریدن کاغذ سنباده، قیچی شما تیز تر خواهد شد. پس از این کار، تیغه های قیچی را بشویید و خشک کنید. بعد از انجام مراحل ذکر شده، شما یک قیچی تیز خواهید داشت. منبع : khorasannews.com   بیشتر بخوانید

جواز کسب و مراحل صدور جواز کسب جواز کسب مراحل صدور جواز کسب -مرحله اول صدور جواز کسب ۱-درخواست کتبی متقاضی پروانه کسب (جواز کسب) ۲-ثبت درخواست و ارائه رسید به متقاضی ۳-بازدید از محل واحد صنفی توسط کمیسیون بازرسی اتحادیه و ارائه گزارش ۴-بررسی درخواست متقاضی پروانه کسب( جواز کسب) در جلسه هیئت مدیره و ارایه پاسخ کتبی به وی   –مرحله دوم صدور جواز کسب در این مرحله از صدور جواز کسب ارائه یکی از مدارک ذیل جهت تعیین وضعیت ملکی واحد صنفی انجام میشود که شامل: ۱-سند مالکیت به نام متقاضی ۲-اجاره نامه رسمی به نام متقاضی ۳-اجاره نامه عادی (با اخذ تعهد محضری) بنام متقاضی ۴-مبایعه نامه به نام متقاضی ۵-حکم قطعی دادگاه مبنی بر الزام به تنظیم سند اجاره ۶-رسید پرداخت اجاره بهای معتبر ۷-قرارداد اجاره محل کسب با ادارات و سازمانهای دولتی، نهادها، شهرداری، شرکت های تعاونی مسکن و شرکتهای خاص صنفی، شرکتهای تحت پوشش سازمانهای دولتی و نهادها   ارائه یکی از مدارک ذیل جهت تعیین وضعیت نظام وظیفه آقایان برای دریافت جواز کسب که شامل: ۱-گواهی پایان خدمت ۲-گواهی معافیت دائم ۳-گواهی اشتغال به تحصیل ۴-گواهی معتبر مبنی بر داشتن معافیت پزشکی از حوزه نظام وظیفه ۵-دفترچه آماده به خدمت بدون مهر غیبت در مدت اعتبار آن   -ارائه سوابق کاربری تجاری با کارگاهی یا اداری محل واحد صنفی مورد درخواست -ارائه سایر مدارک ذیل: ۱-کپی تمام صفحات شناسنامه ۲-کپی کارت ملی ۳-کپی مدرک تحصیلی یا حداقل سواد خواندن و نوشتن ( به استثنای متقاضیانی که سن آنان از ۵۰ سال بالاتر می باشد) ۴-دوارزده قطعه عکس پرسنلی جدید (۳x4) ۵-فیش واریز مبلغ حداکثر تا سقف ۵ برابر حق عضویت اتحادیه برای سال اول (حق ورودی) که از مبلغ ۳٫۰۰۰٫۰۰۰ ریال عدول ننماید. ۶-فیش واریز مبلغ ۳۰٫۰۰۰ ریال به حساب ۲۱۷۳۳۰۰۸ خزانه کشور   -مرحله سوم صدور جواز کسب استعلام از ادارات ذیربط و ارائه مدارک ذیل شامل: ۱-گواهی مرکز بهداشت شهرستان و ارائه کارت معاینه پزشکی فردی جهت صنوف مشمول (موادر خوردنی، آشامیدنی، بهداشتی و آرایشی) ۲-گواهی عدم اعتیاد به مواد مخدر ۳-گواهی عدم سوء پیشینه کیفری ۴-موافقت اداره نظارت بر اماکن نیروی انتظامی ۵-گواهی گذراندن دوره آموزش (حداقل ۱۰ ساعت) از موسسه آموزشی معتبر (مورد تایید کمیسیون نظارت شهرستان مربوط) ۶-ارائه هرگونه مدرک مبنی بر تشکیل پرونده یا ارائه هر یک از اوراق پرداخت مالیاتی ۷-گواهینامه مهارت فنی جهت مشاغل مندرج در آئین نامه تبصره ذیل ماده ۱۳ قانون ۸-اختصاص کد شناسه ده رقمی (ملت کارت) و الصاق آن به پروانه کسب(جواز کسب) ۹-اختصاص برچسب شناسه صنفی مطابق با کد ده رقمی   -مرحله چهارم صدور جواز کسب بررسی پرونده توسط رییس و در غیاب وی نایب رییس اتحادیه   مرحله پنجم صدور جواز کسب صدور پروانه کسب (جواز کسب)با رعایت مراحل چهارگانه قبلی و تحویل آن به متقاضی…/منبع:aghziehkaraj.com،www.amlakiran.org بیشتر بخوانید

نکات مهم در خرید و نگهداری قیچی برای استمرار، ماندگاری و راحتی باز و بسته کردن، بهتر است هر چند وقت یک بار پیچ میانی روغن‌ کاری شود.   حتما برای شما هم پیش آمده که هنگام خرید قیچی چند بار آن را باز و بسته کرده‌اید به امید این که قیچی خوبی از کار درآید. اما خوب بودن قیچی اصولی دارد. برای دانستن آن با ما همراه شوید:   ۱ – یک قیچی خوب باید اجسام را راحت ببرد و تیزی خود را برای مدت طولانی حفظ کند.   ۲ – قیچی با کیفیت دارای سطحی هموار، براق یا جلا داده شده و اتصالی ظریف است.   ۳ – هنگام بسته شدن قیچی، ‌نوک تیغه‌ها باید کاملا بر روی هم قرار گیرند و کاملا جفت شوند. در این صورت برش می‌تواند با نوک قیچی هم انجام شود.   ۴ – نیروی لازم برای بستن قیچی باید به طور یکنواخت و بر کل لبه تیغه‌ها و در تمامی مراحل برش، از هنگام باز کردن قیچی تا بستن کامل آن وارد شود.   ۵ – اگر از قیچی خوب استفاده شود می‌توان مدت زمان طولانی‌تری استفاده کرد. اما استفاده نابجا و نادرست سبب خراب شدن آن می‌شود.   ۶ – گرد و خاک، کرک و قطعات باقی‌مانده از مواد باید از رو و کناره تیغه‌ها تمیز شود. قیچی‌ها باید در جای خشک نگه‌داری شوند، به خصوص آن‌هایی با روکش نیکل، کربن و استیل هستند زیرا سطوح حفاظت نشده این قیچی‌ها در هوای مرطوب آماده زنگ زدن است.   ۷ – برای استمرار، ماندگاری و راحتی باز و بسته کردن، بهتر است هر چند وقت یک بار پیچ میانی روغن‌ کاری شود.   ۸ – فقط قیچی‌هایی که کیفیت بالایی داشته و به یکدیگر پیچ شده باشند، قابل تعمیر هستند.   ۹ – استفاده بیش از حد از قیچی سبب کند شدن آن می‌شود، برای سرویس قیچی بهتر است به دنبال افراد با تجربه باشید.   منبع :hamshahrionline.ir   بیشتر بخوانید

چطور چرخ خیاطی را تمیز کنیم؟ چرخ خیاطی نیز مانند هر وسیله دیگر برای درست کار کردن نیاز به نگه‌داری مناسب دارد. با‌ رعایت‌ نکات ‌‌‌‌زیر ‌بعد ‌از ‌۱۰-۸‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ساعت‌‌ استفاده ‌‌از‌ دستگاه، می‌توانید نسبت به دوام چرخ و لذت خیاطی کردن مطمئن باشید. وسایل مورد نیاز: – یک تیوب روغن چرخ خیاطی – اسپری هوای فشرده – موچین ۱- چرخ خیاطی را از برق بکشید. سوزن، قرقره و ماسوره را درآورید. ۲- از قسمت‌های ظاهری دستگاه شروع کنید. پرزهای دستگاه را به آرامی با دستمال نرمی که پرز ندهد، پاک کنید. لکه‌های کثیف و سفت شده را با پارچه نم‌دار و صابون ملایم تمیز کنید. ۳- از یک برس کوچک یا اسپری هوای فشرده برای تمیز کردن جاهای ظریف، درزها و قسمت‌هایی که دست نمی‌رسد و پاک کردن پرزهای آن‌ها، استفاده کنید. ۴- صفحه متحرک چرخ را تا جایی که امکان دارد، به طرف خود بکشید. بعضی از این صفحات با ضربه باز می‌شوند و بعضی لازم است پیچ آن‌ها باز شود. ۵- پرزهای داخل و روی ماسوره را با اسپری هوا یا برس گردگیر تمیز کنید. ۶- پرزهای باقی‌مانده دور جاماسوره‌ای و قسمت‌های فلزی را با یک موچین تمیز کنید. ۷- یک یا دو قطره روغن در جای مخصوص بریزید. این مکان با توجه به مدل چرخ خیاطی در دفترچه یا روی دستگاه مشخص شده است.     بیشتر بخوانید: تعمیر چرخ خیاطی     نکته: – جایی را برای کار انتخاب کنید که نور کافی داشته باشد. – به جای برس گردگیر، از گوش پاک‌کن استفاده کنید. – بعد از روغن‌کاری دستگاه، ابتدا دوختن را روی پارچه‌های اضافه انجام دهید تا روغن اضافی گرفته شود و پارچه اصلی شما خراب نشود. – حداقل سالی یک بار ماشین را به سرویسکارحرفه‌ای دهید. – قبل از درآوردن هرگونه پیچ ، دستورالعمل دستگاه را بخوانید. بعضی قسمت‌های دستگاه باید تنها توسط افراد متخصص سرویس شوند. منبع : ehow.com بیشتر بخوانید

تمیز کردن چرخ خیاطی اگر می‌خواهید چرخ خیاطی سالمی داشته باشید به توصیه های ما توجه فرمایید.     اگر می‌خواهید چرخ خیاطی شما عمر بهتری داشته باشد، همیشه آن را تمیز کنید. اطراف آن را بافشار ضعیف جاروبرقی تمیز کنید و برای داخل آن از یک قلم مو کمک بگیرید. هر چند وقت یک بار آنرا روغن کاری نمایید و بعد اضافه روغنها رو با پارچه تمیز کنید و لکه های چربی اضافه را با کمی سرکه پاک کنید تا چرخ خیاطی تمیز و سالمی داشته باشید. بیشتر بخوانید

آموزش درست کردن جعبه لوازم خیاطی آموزش درست کردن جعبه لوازم خیاطی آموزش درست کردن جعبه لوازم خیاطی آموزش درست کردن جعبه لوازم خیاطی آموزش درست کردن جعبه لوازم خیاطی آموزش درست کردن جعبه لوازم خیاطی آموزش درست کردن جعبه لوازم خیاطی   بیشتر بخوانید

آموزش ساخت کیف خیاطی تاشو امروز کیفی را به شما آموزش می‌دهیم که با یک روبان جمع و باز می‌شود.   برای درست کردن این کیف یک قطعه کش، ۲ رنگ پارچه و یک قطعه فوم و مقداری نواراریب نیاز دارید.   به اندازه دلخواه یک مستطیل ببرید. این مستطیل باید به شکلی انتخاب شود که وقتی ۳ تا روی هم می‌خورد به شکل یک کیف در آید، یعنی باز شده آن یک مستطیل نزدیک به مربع است.   برای قسمت جیب‌های آن به اندازه طول مستطیل یک نوار ببرید که پهنای آن حدود ۱۰سانتی‌متر باشد. لبه آن را نواراریب دوزی کنید و آن را به ۳ بخش علامتگذاری کرده ۶ پیلی برای ابتدا و انتها و نقطه جداسازی ۲ جیب اول و آخر از وسط در نظر بگیرید. این پیلی‌ها جیب‌های شما را بزرگ‌تر و انعطاف‌پذیرتر می‌کند. محل پیلی‌ها را با سنجاق ته‌گرد ثابت کنید و ابتدا و انتهای جیب را یک تا بزنید و تو بگذارید. یک آستر برای کیف ببرید و آن را لایی چسب بزنید و پشت کار قرار دهید.   برای قرار دادن سنجاق‌ها و سوزن‌های خود یک تکه فوم ببرید و آن را وسط کار چرخکاری کنید.   یک قطعه کش را مطابق شکل برای قرار دادن قرقره‌ها و قیچی به کیف بدوزید. دور کار را نواراریب‌دوزی کنید و پیش از آن دو قطعه روبان را داخل نواراریب در وسط طول کیف ثابت کرده دور نواردوزی آن را بدوزید. وقتی کار تمام شد این روبان می‌تواند کیف تا شده شما را چنان که در شکل می‌بینید روی هم ثابت نگه دارد. بیشتر بخوانید

اولین چرخ خیاطی چه زمانی به ایران آورده شد؟ اولین چرخ خیاطی در ایران توسط مظفرالدین شاه از سفر فرنگ آورده شد   اولین چرخ خیاطی چه زمانی به ایران آورده شد؟ شغل خیاطی از پیشه های قدیمی در تهران و روزگار قاجار بود که تعداد بسیاری از افراد به این پیشه روی آورده بودند. خیاط به کسانی گفته می شد که در کار دوخت و دوز البسه از زنانه و مردانه دست داشتند و در دارالخلافه به سه صورت انجام می شد: ۱- دوزندگان رسمی که دکان و تشکیلاتی داشتند و لباس ها را طبق الگو می دوختند و مشتریان آن اعیان، اشراف، رجال، پسر حاجی ها و فکلی نماها بودند. ۲- خیاطان بازاری که محل شان در بازار دوخته فروشی ها (سرای امیر) بود که البسه بازاری تهیه می کردند و در اختیار مردم می گذاشتند. این لباس ها به نسبت ارزان تر بود و هر کسی به بازار می رفت، هر لباسی را که اندازه اش بود با قیمت ناچیزی می خرید. ۳- زن های خانه دار که خیاطی بلد بودند و برای اهل خانه خود لباس می دوختند ، اضافه وقت شان را به دوختن لباس های اشخاص غریبه اختصاص می دادند. در هر صورت خیاطی، کاری سخت به شمار می آمد که در قبال کار زیاد، دستمزد اندکی دریافت می شد و در آن ایام کمتر خیاطی را می شد پیدا کرد که دارای قیافه ای بشاش باشد چه کسی که با چرخ کار می کرد و چه آنکه چرخی نداشت.   خیاطان به تلافی اجرت کم شان، حیله های مختلفی را به کار می بردند از آن جمله که عده ای از آنها ابتدا پارچه مشتری را قیچی می زدند و آن هنگام هرچقدر که زورشان می رسید اجرتش را دریافت می کردند و مشتری را گیر می انداختند و یکی دیگر آنکه از مشتری پارچه زیادی مانند یک توپ پارچه می خواستند که با این کار از پارچه های مردم سرقت می کردند. گرچه اولین چرخ خیاطی در ایران توسط مظفرالدین شاه از سفر فرنگ آورده شد اما سال‌ها طول کشید تا این اختراع جدید جای دوخت و دوز به روش سنتی را گرفت و فراگیر شد. “بارتلمی تیمونیه” فرانسوی را اولین کسی می دانند که در سال ۱۸۳۰ چرخ خیاطی را اختراع کرد. در آن زمان دوزندگان هموطن او که خیال می کردند با این اختراع جدید کار و کاسبی آنها کساد خواهد شد شبانه به خانه او ریخته و اختراع او را آتش زدند اما ایده ساخت ماشین دوزندگی چیزی نبود که از ذهن ها برود. سال‌ها بعد در ۱۸۴۵ میلادی اما بار دیگر ماشین‌های دوخت و دوز اینبار در امریکا توسط دو مخترع با نام “آیزاک سینگر” و “الیاس هاو”که هر یک مدعی بود زودتر به این اختراع رسیده است به ثبت رسید؛ این بار چرخ خیاطی که شبیه مدل های امروزی بود به سرعت همه گیر و در همه جای جهان به کار گرفته شد. “بارتلمی تیمونیه” فرانسوی را اولین کسی می دانند که در سال ۱۸۳۰ چرخ خیاطی را اختراع کرد   با این حال ورود چرخ خیاطی به ایران که سرعت و کیفیت کار خیاطی را چندبرابر می‌کرد تا زمان مظفرالدین شاه و سفر او به فرنگ صورت نگرفت؛ حتی پس از آنکه شاه این اختراع فرنگی را به همراه یک خیاط قفقازی به تهران آورد تا لباس درباریان توسط آن دوخته شود هم مردم با این باور که پارچه با چرخ خیاطی جویده می شود و دوام آن کم می‌شود، چندان اقبالی به آن نشان نمی دادند اما سهولت و سرعت باعث شد چرخ خیاطی جای خود را در زندگی ایرانی باز کند تا آنجا که به یکی از وسایل منزل و اقلام جهیزیه دختران دم بخت تبدیل شد.   تهرانی ها در ابتدا نسبت به این ابزار فرنگی روی خوش نشان ندادند چرا که بر این باور بودند این وسیله ساخت فرنگستان است و دوختن لباس با آن جایز نیست و پارچه نجس می شود و اینکه دندانه های چرخ خیاطی باعث جویده و بی دوام شدن پارچه می شود. با همه این تفاصیل چرخ خیاطی های گلدفینگر که عوام به آن گل فینگل می گفتند در یک مغازه عتیقه فروشی شخصی ارمنی تبار در انتهای خیابان لاله زار به معرض فروش گذاشته شد که در کمتر از شش ماه، توسط خیاطان خریداری شد. گلدفینگر برای جلب مشتری، نیز فروشگاهی در بازارمرغی و بخشی از بازار بزازها با معلمانی که به تدریس خیاطی با چرخ می پرداختند دایر کرد. مشتریان این فروشگاه که در ابتدا باید آموزش می دیدند شامل دو دسته بودند. نخست مشتریانی که باهوش بوده و به راحتی کار با چرخ را یاد می گرفتند و مشتاقانه چرخ خیاطی را می خریدند و عده ای نیز افراد بی استعداد و بی حوصله ای بودند که نیمه کاره آموزش را رها می کردند و سراغ همان نخ و سوزن می رفتند. بعد از گذشت چند سال، به تدریج چرخ خیاطی توانست در میان وسایل منزل جای خود را پیدا کند و زن ها به دلیل خودنمایی و چشم و هم چشمی از عمده ترین خریداران این وسیله بودند که کنار اتاق مهمانخانه چرخ را روی میزی قرار می دادند و رویش را با روچرخی می پوشاندند و به دیگران فخر می فروختند. بعد از مدتی نیز از وسایل پر اسم و آوازه جهاز دختران شد تا آنجا که برای فرستادن جهیزیه به خانه شوهر، چرخ خیاطی در طبقه دوم و پشت سر آینه و چراغ قرار می گرفت. دسته دوم خریداران این ابزار فرنگی، مردان خیاط بودند. اما در اوایل کارشان مشتریان برای لباس های دوخته شده با چرخ، نسبت به لباس هایی که با نخ و سوزن دوخته می شد مزد کمتری می پرداختند چرا که اعتقادشان بر این بود که دوختن لباس با چرخ نصف روز تمام می شود و در نتیجه خیاط باید پول کمتری دریافت کند. منبع : tebyan.net بیشتر بخوانید

نکته های مهم در دوخت و دوز این روزها خانم های خانه دار به دلیل مشغله های زیادی که دارند کمتر به دوخت و دوز می پردازند؛ با این حال دانستن نکاتی درباره چگونگی استفاده از لوازم خیاطی برای هر کدبانویی لازم و ضروری است، که در ادامه مطلب توجه شما را به آن جلب می کنیم. ۱ – نخ کردن سوزن کمی اسپری مو بر سر نخ بپاشید تا با سفت شدن آن بتوانید سوزن را راحت تر نخ کنید. ۲ – تیز کردن سوزن های چرخ خیاطی با کاغذ سنباده آن را تیز کنید. ۳ – دوختن درزهای پارچه درزها را صابون بمالید تا سوزن چرخ به راحتی از میان پارچه عبور کند. ۴ – جاسوزنی اگر دماسنج منزل شما شکسته است، قالب خالی آن برای نگه داری از سوزن های بلند و نازک بسیار مناسب است. ۵ – زیپ کهنه زیپ را به مقدار کمی نشاسته و آب آغشته کنید تا هنگام دوختن آن مشکلی نداشته باشید. ۶ – جلوگیری از افتادن دکمه ها وسط دکمه ها را لاک بی رنگ بزنید تا دیرتر از لباس جدا شود. ۷ – انگشتانه در موارد اضطراری که انگشتانه در دسترس شما نیست، چند چسب زخم دور نوک انگشت بچسبانید. ۸ – آهن ربا این وسیله را همیشه در سبد خیاطی تان داشته باشید تا با حرکت دادن آن روی فرش سوزنی را که هنگام خیاطی کردن گم کرده اید، به آسانی پیدا کنید! ۹ – اضافه پارچه ها اضافه پارچه ها را در کیسه ای کنار چرخ خیاطی بگذارید تا برای درست کردن عروسک های پارچه ای و بالشت از آن استفاده کنید. ۱۰ – چرخ خیاطی آن را روی ابر اسفنجی با ضخامت ۴سانتی متر قرار دهید تا لرزش آن کم شود و لیز نخورد. ۱۱ – روغن کاری چرخ خیاطی پس از روغن کاری و پیش گیری از روغنی شدن پارچه، ابتدا روی کاغذ خشک کن چرخ کنید ۱۲ – ذخیره کردن الگوها الگوها را در کیسه پلاستیکی نگه دارید. برای جلوگیری از پاره و چروک شدن، آن را با کمی نشاسته و  آب اسپری کنید. ۱۳ – یقه های پیراهن مردانه استفاده از گوش پاک کن برای حفظ شکل پیراهن بسیار مناسب است زیرا قسمت پنبه ای گوش پاک کن از پارچه بیرون نمی زند. ۱۴ – افتادگی قسمت زانو در قسمت زانوی شلوار کودکان، از داخل لایه ای بچسبانید یا بدوزید تا از افتادگی آن جلوگیری شود. ۱۵ – روبان لبه آستین ها و جیب های فرسوده را روبان دوزی کنید. منبع : khorasannews.com بیشتر بخوانید